28 Ιουνίου 2012

Αθωώθηκαν οι 5 συλληφθέντες των Θεοφανείων

Αθωώθηκαν οι πέντε συλληφθέντες από τη Χαλκίδα που είχαν κατηγορηθεί για προσβολή του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά τον εορτασμό των Θεοφανείων στην πόλη.

Σήμερα το πρωί στο Β' Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών , παρουσία συγγενών και φίλων των συλληφθέντων, κατοίκων της Χαλκίδας, αντιπροσωπείας του Κινήματος Δεν Πληρώνω, και μελών άλλων συλλογικοτήτων βγήκε, ομόφωνα και μετά από πρόταση του Εισαγγελέα, η αθωωτική απόφαση για τους συλληφθέντες.
Μετά την αθώωση ακούστηκαν πολιτικά συνθήματα εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας.


Πηγή: Κίνημα Δεν Πληρώνω

27 Ιουνίου 2012

Αύριο η δίκη των συλληφθέντων των Θεοφανείων

Η ΔΙΚΗ των 5 συλληφθέντων στη Χαλκίδα την ημέρα των Θεοφανείων, με τη σαθρή κατηγορία της "προσβολής κατά του προέδρου της δημοκρατίας", γίνεται τελικά στις 28 Ιουνίου (Πέμπτη) ώρα 9.00 πμ, στο Β’ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Ευελπίδων Κτήριο 8, αιθουσα 1 στο ισόγειο). 

Αρχικά η δίκη είχε οριστεί για τις 30 Μαρτίου στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χαλκίδας αλλά η εκδίκασή της ματαιώθηκε με απόφαση του Αρείου Πάγου. Η δικαιολογία για τη μεταφορά της δίκης, δύο ημέρες πριν τη διεξαγωγή της και χωρίς επίσημη ενημέρωση των κατηγορουμένων, ήταν ότι ''υπάρχει κίνδυνος προκλήσεως σοβαρών επεισοδίων και διασαλεύσεως της δημόσιας τάξης και ασφάλειας" από τις εκδηλώσεις συμπαράστασης, "σε έκταση που δεν παρέχεται η δυνατότητα να αντιμετωπιστούν ευχερώς από την αστυνομική δύναμη της περιοχής".
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ

Όλοι μαζί μπορούμε να τους σταματήσουμε και να τους ανατρέψουμε.

Η  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ  ΕΙΝΑΙ  ΤΟ  ΟΠΛΟ  ΜΑΣ

24 Ιουνίου 2012

ΤΟ ΧΩΝΙ - Κυριακή 24 Ιουνίου 2012


Μια πρώτη ματιά στη σημασία των εκλογικών αποτελεσμάτων


Με τα πρώτα κιόλας εκλογικά αποτελέσματα οι εκπρόσωποι του Eurogroup και της Γερμανίας άρχισαν να πιέζουν για γρήγορο σχηματισμό κυβέρνησης. Έτσι, οι πρώτες δηλώσεις του Βενιζέλου ότι δήθεν στην κυβέρνηση θα συμμετείχε το κόμμα του μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα συμμετείχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνο σαν ανέκδοτο μπορούσαν να εκληφθούν από τα μεγάλα αφεντικά και δεν χρειάστηκε παρά μόνο ένα αυστηρό τηλεφώνημα για να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές δηλώσεις μία με δύο ώρες αργότερα με βάση τις οποίες το ΠΑΣΟΚ ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις έξωθεν υποδείξεις για πάσει θυσία συγκυβέρνηση.
Οι αγορές ανέκοψαν για λίγο την κατρακύλα τους ώστε να δώσουν την ευκαιρία στους μεγάλους κερδοσκόπους να επανατοποθετηθούν έναντι του ευρώ και της ευρωζώνης, ώστε να συνεχίσουν κατόπιν το γιουρούσι τους αξιοποιώντας την γενίκευση των διαδικασιών χρεοκοπίας του ευρώ. Την ίδια ώρα η διεθνής ληστοσυμμορία που εμφανίζεται με την επωνυμία «Οι χώρες της Ευρωζώνης» προσδοκούν άμεσο σχηματισμό κυβέρνησης στην Ελλάδα «που θα τηρήσει το πρόγραμμα στο οποίο έχει δεσμευτεί η χώρα», αναφέρει το Eurogroup στην ανακοίνωσή του μετά την τηλεδιάσκεψη του το βράδυ της Κυριακής έπειτα από τα πρώτα εκλογικά αποτελέσματα από την Αθήνα.

Όπως αναφέρουν οι υπουργοί Οικονομικών, το Eurogroup περιμένει πως η τρόικα θα επιστρέψει στην Αθήνα αμέσως μετά το σχηματισμό κυβέρνησης, ώστε να γίνει ανταλλαγή απόψεων με τη νέα κυβέρνηση για «το δρόμο που θα ακολουθηθεί» και να προετοιμαστεί η πρώτη αξιολόγηση στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος.
«Σημειώνουμε τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών, τα οποία εκτιμάται ότι θα επιτρέψουν το σχηματισμό κυβέρνησης με την στήριξη του εκλογικού σώματος που θα φέρει την Ελλάδα ξανά σε πορεία βιώσιμης ανάπτυξης» αναφέρει η ανακοίνωση. Με άλλα λόγια, τι είχα Παντελάκη μου, τι είχα πάντα.

Από την πλευρά του Βερολίνου, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανέφερε πως η γερμανική κυβέρνηση ερμηνεύει την έκβαση των εκλογών ως ψήφο υπέρ της μεταρρυθμιστικής πορείας. «Ο δρόμος δεν θα είναι ούτε σύντομος ούτε εύκολος, αλλά είναι αναπόφευκτος και ανοίγει στον ελληνικό λαό την προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον» σχολίασε σε ανακοίνωσή του το γερμανικό υπουργείο το βράδυ της Κυριακής. Προϋπόθεση, ανέφερε, είναι η επιστροφή της Ελλάδας σε σταθερότητα. «Η ευρωζώνη τηρεί τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Ελλάδα» ανέφερε ο Β. Σόιμπλε, επισημαίνοντας και από την πλευρά του την ετοιμότητα της τρόικας να επιστρέψει στην Αθήνα μετά το σχηματισμό κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, το πανηγύρι τελείωσε, τα κεφάλια τώρα μέσα.

Είναι προφανές ότι τα εκλογικά αποτελέσματα της 17ης Ιουνίου δίνουν την ευκαιρία να συγκροτηθεί αμιγής μνημονιακή κυβέρνηση για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του ξεπουλήματος της χώρας και του ολοκαυτώματος του λαού της. Ωστόσο, ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος δικομματισμός συγκεντρώνει μόλις το 42% του εκλογικού αποτελέσματος, ενώ οι ψήφοι που συγκέντρωσε αντιστοιχούν μόλις και μετά βίας στο 26% του εκλογικού σώματος. Μπορεί αυτό το αποτέλεσμα να τον κρατήσει στην διακυβέρνηση της χώρας; Και βέβαια όχι. Τουλάχιστον όχι για πολύ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συγκυβέρνηση Παπαδήμου με την συντριπτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διέθετε κράτησε μόλις και μετά βίας έξι μήνες.
Ο ανεκδιήγητος Σαμαράς και το ακροδεξιό πια κόμμα του έχει να διαχειριστεί μια οικονομία υπό γενικευμένη κατάρρευση και μια κοινωνία σε πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση. Και μάλιστα υπό καθεστώς χρεοκοπίας της ευρωζώνης. Τα πράγματα είναι τόσο οριακά που από την πρώτη κιόλας στιγμή επιτάχυνσης, όπως αποφασίζουν και διατάσσουν τα κέντρα της ευρωζώνης, των μέτρων λιτότητας, δραστικών περιορισμών και ξεπουλήματος, η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σ’ ένα τέτοιο κύμα λαϊκής αγανάκτησης και κοινωνικής οργής, που δύσκολα θα κρατηθεί στη θέση της με συνταγματικά μέσα.
Η προώθηση της ίδιας πολιτικής από εδώ και μπρος θα θέτει διαρκώς στην ημερήσια διάταξη για την νέα συγκυβέρνηση: προσφυγή σε εκλογές, ή ανοιχτή δικτατορία. Το δίλλημα αυτό θα βαραίνει στην πολιτική ζωή του τόπου από την επομένη κιόλας της νέας συνόδου του Eurogroup, που αναμένεται να πάρει τις τελικές αποφάσεις για την μετατροπή της Ελλάδας σε καθαρό «ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» με ότι συνεπάγεται για το λαό και την χώρα.
Το τι θα γίνει και το κατά πόσο η γενιά μας θα γνωρίσει καθεστώς ανοιχτής δικτατορίας, πολύ χειρότερο από την χούντα της επταετίας, εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο τον λαό. Και ναι μεν ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος μπορεί να φοβήθηκε από την τρομοκρατική εκστρατεία που εκτυλίχθηκε στην προεκλογική περίοδο και από τους προκλητικούς εκβιασμούς των κλεπτοβαρόνων (robber barons, χαρακτήριζαν οι προοδευτικοί συγγραφείς του 19ο αιώνα στις ΗΠΑ τους μεγιστάνες των αγορών και της πολιτικής) της ευρωζώνης και της παγκόσμιας πολιτικής, αλλά έκαναν ένα θεμελιώδες στρατηγικό ολίσθημα. Συνέδεσαν το ευρώ με την επιτυχία της πολιτικής των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Μια επιτυχία που είναι τόσο αδύνατη, όσο το να αλλάξει η τροχιά του ήλιου.
Μόλις ο απλός κόσμος που ξεγελάστηκε και τρομοκρατήθηκε από τους ευρωραγιάδες ανακαλύψει στην πράξη, στην ίδια την ζωή του, ότι δεν μπορεί να γλυτώσει από την ολοκληρωτική καταστροφή που του επιφυλάσσουν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, αν μαζί τους δεν ξεφορτωθεί και το ευρώ, τότε θα δουν όλοι τους τι θα συμβεί. Μπορεί να ετοιμάζονται να κρατήσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες με την βία υπό καθεστώς ευρώ, ή διπλού νομίσματος, αλλά κανένα τάγμα εφόδου, καμία διμοιρία πραιτοριανών και καμιά ταξιαρχία στρατοχωροφυλακής από την Εσπερία δεν πρόκειται να αναχαιτίσει τον ελληνικό λαό.
Τι υποδηλώνουν τα εκλογικά αποτελέσματα για το ευρώ και την ευρωζώνη σε συνθήκες άγριων εκβιασμών άνωθεν και έξωθεν; Ότι ο ελληνικός λαός είναι διχασμένος. Όσοι περίπου ψήφισαν με κριτήριο τον φόβο ότι θα βγούμε από το ευρώ αν επιβληθούν αντιμνημονιακές πολιτικές, άλλοι τόσοι ψήφισαν εναντίον των μνημονίων αψηφώντας τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία. Με άλλα λόγια, ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος που ξεπερνά το 38% είναι διατεθειμένο να ξεφορτωθεί το μνημονιακό καθεστώς ακόμη κι αν αυτό σημαίνει έξοδο από το ευρώ και την ευρωζώνη. Αν σ’ αυτό προστεθεί και το γεγονός ότι σ’ αυτές τις εκλογές είχαμε ιστορικό ρεκόρ αποχής που έφτασε το 37,5% του εκλογικού σώματος, τότε γίνεται φανερό ότι η τακτική εκφοβισμού με το ευρώ δεν ακουμπά την μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.
Με άλλα λόγια, η τελευταία εκλογική αναμέτρηση κατέγραψε μια εν δυνάμει κοινωνική πλειοψηφία που δεν τρομοκρατείται με το ενδεχόμενο της εξόδου από την ευρωζώνη, αν είναι να γλυτώσει εδώ και τώρα από την κόλαση του ευρώ. Κι αυτή η εν δυνάμει πλειοψηφία είναι σίγουρο ότι θα αυξάνεται με την επιβολή των μνημονιακών πολιτικών και του ξεπουλήματος της χώρας που απαιτούν οι δανειστές.  Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα είναι εκείνος που θα εκφράσει στο αμέσως επόμενο διάστημα αυτή την εν δυνάμει πλειοψηφία;
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ικανός να εκφράσει αυτή τη δυναμική; Αν κρίνουμε επιδερμικά τα εκλογικά αποτελέσματα, χωρίς να υπολογίσουμε την συγκυρία, τότε θα έπρεπε να μιλήσουμε για την πραγματικά εντυπωσιακή άνοδο των εκλογικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος, όμως, νομίζει ότι αυτά τα εκλογικά ποσοστά «ανήκουν» στο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή έχουν δεθεί με το συγκεκριμένο κόμμα, τότε θα κάνει ένα μεγάλο και τραγικό λάθος. Η εντυπωσιακή άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε για έναν βασικό λόγο: γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος τον θεώρησε ως την πιο εύκολη εκλογική επιλογή που θα μπορούσε να του εξασφαλίσει μια έστω στοιχειώδη ανακούφιση από τα απανωτά κατάγματα στη ζωή και στη δουλειά του που του επιφέρουν οι μνημονιακές πολιτικές. Τον ψήφισε για να βγει στην κυβέρνηση και να τον σώσει από τα χειρότερα του μνημονίου. Δεν τον ψήφισε για να γίνει κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν του είναι ωφέλιμος ως κυβέρνηση, τότε γιατί να του είναι ωφέλιμος ως αντιπολίτευση; Ή μήπως νομίζει κανείς ότι ο κόσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο κόσμος που δεν ψήφισε, αλλά βρίσκεται σε τροχιά αντιπαράθεσης με τις κυρίαρχες επιλογές, θα περιμένει πότε και όποτε γίνουν ξανά εκλογές για να τον ξαναψηφίσει;
Τα αποτελέσματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν η χαρά του κομματικού γραφειοκράτη, αλλά ταυτόχρονα και η μεγάλη απογοήτευση του ψηφοφόρου. Η χαρά του κομματικού γραφειοκράτη γιατί ο κομματικός μηχανισμός εξασφάλισε μεγαλύτερη κρατική επιχορήγηση, θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης με ότι αυτό συνεπάγεται για τα δούναι-λαβείν με τους έξω και κυρίως για τις χρηματοδοτήσεις εξ ΕΕ. Η απογοήτευση του ψηφοφόρου γιατί δεν μπόρεσε να εισπράξει ούτε καν μια προσωρινή ανακούφιση από τα χαράτσια και τις αρπακτές του μνημονίου. Η ελπίδα του αποδείχθηκε χωρίς αντίκρισμα.
Γιατί όμως δεν πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει κυβέρνηση; Μήπως φταίνε οι εκλογείς που δεν τον ψήφησαν; Και βέβαια όχι. Μην ξεχνάμε ότι υπήρξε ένα 37,5% αποχή εκ του οποίου οι μισοί και πάνω είχαν ψηφίσει στις εκλογές του Μαΐου, αλλά τώρα δεν τους γέμισε ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως τους τρομοκράτησε και η κυρίαρχη προπαγάνδα. Γιατί; Τι έγινε; Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε γιατί ήθελε να αποτύχει. Στόχος της ηγεσίας του εξαρχής ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση και όχι η κυβέρνηση. Γι’ αυτό και δεν απαντούσε στα δύσκολα. Ούτε έπαιρνε θέση για το χρέος, την δημοσιονομική στενότητα, την κρίση ρευστότητας, κοκ, που απαιτούσαν πρόγραμμα μέτρων άμεσης απόδοσης, μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες. Εξέδωσε ένα πρόγραμμα, το οποίο ήταν εξαρχής σχεδιασμένο με όρους αντιπολίτευσης και όχι με κριτήριο την κατάκτηση της διακυβέρνησης με σκοπό να αντιμετωπιστεί η καταστροφή από την πρώτη κιόλας ημέρα. Η εκνευριστική αυτή τακτική επέτρεπε να κολλά στον τοίχο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάθε δευτεροκλασάτος μνημονιακός πολιτικάντης ρωτώντας το γνωστό, «τι θα κάνετε τώρα που δεν έχει λεφτά το ταμείο.»
Το ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε την διακυβέρνηση της χώρας φαίνεται και από το γεγονός ότι αρνιόταν πεισματικά να ανοίξει μέτωπο με τους ευρωκράτες και την ΕΕ. Κι όχι μόνο αυτό. Όσο οι κλεπτοβαρόνοι του ευρώ πίεζαν εκβιαστικά, τόσο υποχωρούσε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας ανοιχτός εκβιασμός από την ευρωζώνη και τις ΗΠΑ δεν απαντήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό επέτρεψε να λειτουργήσει ο εκβιασμός της κοινής γνώμης στην Ελλάδα χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο. Ο ψηφοφόρος κλήθηκε να επιλέξει τι φοβάται περισσότερο: τα ήξεις-αφίξεις του Τσίπρα και των δικών του, ή τον Σαμαρά και την ευρωζώνη. Πολλοί που δεν γούσταραν ούτε το ένα, ούτε το άλλο, επέλεξαν να πάνε για μπάνιο την ημέρα των εκλογών, παρά να τους κοροϊδεύουν έτσι οι κομματικοί δελφίνοι της εξουσίας. Κι αυτοί ήταν τελικά που έκριναν το εκλογικό αποτέλεσμα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπλέον, φάνηκε κι ο αληθινός λόγος που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πλάσαρε το γνωστό παραμύθι ότι δήθεν διέθετε σχέδιο Β, σε περίπτωση που οι ευρωκράτες δεν ενέδιδαν στις αντιμνημονιακές απαιτήσεις της νέας κυβέρνησης. Η αλήθεια ήταν ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ούτε σχέδιο Β διέθετε, ούτε καν σχέδιο Α.. Ο στόχος της ήταν εξαρχής να ξεγελάσει όσους περισσότερους ψηφοφόρους μπορούσε για να βγει αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά όχι να πάρει την κυβέρνηση. Κι έτσι τους πουλούσε την προσδοκία ότι δήθεν ήταν διατεθειμένη να προχωρήσει ως το τέλος την σύγκρουσή της με την ευρωζώνη, αν αυτή δεν αποδεχόταν την ακύρωση του μνημονίου.
Τέλος, αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε πραγματικά να υπάρξει μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση θα φρόντιζε από την αρχή να υπάρξει η πιο πλατιά παλλαϊκή συσπείρωση. Ένα αληθινά παλλαϊκό μέτωπο, όπως της το είχε προτείνει ο Μ. Θεοδωράκης, όταν τον λιβάνιζε ο Τσίπρας με τον Γλέζο για να του αποσπάσουν δηλώσεις υποστήριξης. Όχι μόνο δεν θέλησαν να προχωρήσει μια τέτοια παλλαϊκή συσπείρωση, αλλά φρόντισαν να δώσουν την εκλογική μάχη επενδύοντας στο σχήμα δεξιά-αριστερά που διευκόλυνε τα μέγιστα τον Α. Σαμαρά να επικαλεστεί τα δεξιά ένστικτα της εκλογικής του επιρροής και να την τσιμεντάρει στην βάση υστερικών κραυγών με εμφυλιοπολεμικό απόηχο. Όσο περισσότερο ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ έδινε την εκλογική μάχη με το σύνθημα «ήρθε η ώρα της αριστεράς», τόσο περισσότερο αποξένωνε τμήματα του πιο συντηρητικού εκλογικού σώματος, αλλά και τμήματα αριστερών ψηφοφόρων που δικαίως θεωρούσαν το ΣΥΡΙΖΑ τόσο αριστερό, όσο και το αριστερό πόδι του Πάπα.
Η προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξαρχής να εξασφαλίσει την μονοκρατορία της σκληρής δεξιάς του πτέρυγας. Αυτή επέβαλλε τους ρυθμούς, τα προτάγματα και τους όρους της εκλογικής τακτικής και με το εκλογικό αποτέλεσμα ελπίζει να παγιώσει την παντοκρατορία της μέσα από τον κομματικό μηχανισμό. Αν οι Δραγασάκηδες και οι Παπαδημούληδες είχαν ως πρώτο στόχο να λυτρώσουν τον λαό από τα μνημόνια και τις δυνάμεις που τα εκφράζουν, τι θα έλεγαν το βράδυ των αποτελεσμάτων; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε ένα καλό ποσοστό, αλλά αυτό που απαιτούν οι καταστάσεις είναι ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων που θα διεκδικήσει εδώ και τώρα εξουσία. Σε συνθήκες όπου παίζεται η τύχη του λαού και της χώρας, ισχύει αυτό που έλεγε ο μεγάλος Ρώσος επαναστάτης του 19ου αιώνα, Χέρτσεν, «κέρδισαν, ας τους δηλητηριάσουμε την νίκη τους με την προφητεία μας, κερδίσατε μόνο και μόνο για να προετοιμάσετε τη δική μας νίκη!» Τι έλεγαν οι Δραγασάκηδες και οι Παπαδημούληδες το βράδυ της Κυριακής; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι από εδώ και μπρος μια υπεύθυνη αντιπολίτευση και ένα «φόρουμ της αριστεράς». Γι’ αυτό σας ψήφισαν κύριοι; Για να το παίζεται νομοταγής αριστερή αντιπολίτευση;
Δυστυχώς, από τα πράγματα αποδεικνύεται ότι ο στόχος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η ανατροπή του μνημονίου, αλλά ο εγκλωβισμός του αντιμνημονιακού ψηφοφόρου. Για να περάσει η πολιτική μνημονίου χρειάζονται δυο πράγματα: Αφενός, τήρηση των «διεθνών δεσμεύσεων» της χώρας που την μετατρέπουν εξ αντικειμένου σε «ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» και, αφετέρου, ανυπαρξία ουσιαστικής αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης. Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση, οι δυνάμεις της προδοσίας και του ξεπουλήματος, βρήκαν το κατάλληλο αποκούμπι τους. Βρήκαν εκείνη την δύναμη που μπορεί να τους εξασφαλίσει τα μετόπισθεν, ασκώντας αντιπολίτευση ενάντιά τους, αλλά χωρίς να αμφισβητεί τα καίρια, τις βασικές επιλογές και δεσμεύσεις της χώρας. Να ποια είναι η πρέπουσα αποστολή για όσους καταδικάζουν μεν το μνημόνιο, αλλά αρνούνται να τα βάλουν με τους δανειστές, το ευρώ και τους ευρωκράτες.
Για να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή για να λειτουργήσει ως μια νέα παραλλαγή του δικομματισμού με δυνάμεις εντός-εκτός και επί τα αυτά, έπρεπε η σκληρή δεξιά πτέρυγα του εν λόγω κόμματος να πάρει τα ινία. Αυτό το κατόρθωσε, όπως είπαμε, από την προεκλογική περίοδο αναγκάζοντας τις αριστερές φωνές εντός του σχηματισμού είτε να το βουλώσουν, είτε να κάνουν απίθανες κολοτούμπες. Από την άλλη ενισχύθηκε και με το ορφανό ΠΑΣΟΚ του κρατικού κορβανά και των μηχανισμών εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ιδιαίτερη πρεμούρα για να την προσεγγίσουν πρώην και νυν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, γνωστά για την δράση και την εξάρτησή τους από ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων, αλλά κώφευσε επίμονα σε κάθε άλλη αυθεντικά δημοκρατική, πατριωτική και αριστερή φωνή.
Τώρα η σκληρή δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι έδεσε τον γάιδαρό της, επειδή νομίζει ότι ο κόσμος θα περιμένει πότε θα γίνουν εκλογές για να πάρει το κόμμα της  40% και έτσι να τον αποκοιμίζει όσο χρειάζεται για να περνάνε οι πολιτικές χρεοκοπίας του ευρώ. Όμως, οι καταστάσεις είναι τόσο οριακές, η ανάγκη του κόσμου για λύσεις εδώ και τώρα είναι τόσο επιτακτική, που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα μάθει πόσο γρήγορα μπορεί να ξεφουσκώσει ένα εκλογικό ποσοστό. Πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο φουσκώνει. Ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οπαδός της ευρωμασονικής ιδεολογίας των κκ. Δραγασάκη, Σταθάκη, Παπαδημούλη και λοιπών τοιούτων, αλλά ανήκει σε μια κατηγορία της κοινωνίας που όλο και περισσότερο ξεπερνά τις αναστολές και τις φοβίες της για το ευρώ και είναι έτοιμη ακόμη και για την μεγαλύτερη «ανευθυνότητα». Πολύ σύντομα οι ίδιες οι καταστάσεις και η χρεοκοπία του ευρώ, θα φέρουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπη με την εκλογική της βάση. Με μια εκλογική βάση που δεν την συνδέει απολύτως τίποτε, ιδεολογικά και πολιτικά. Και τότε ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετασχηματιστεί ως πολιτική δύναμη, ή ο κόσμος θα τον απαξιώσει μέχρι να πεις κίμυνο.
Τέλος, το εκλογικό αποτέλεσμα τιμώρησε σε βαθμό κακουργήματος όσους πίστευαν ότι η δική τους ιδεολογική και πολιτική «καθαρότητα» αποτελεί την απάντηση στα προβλήματα του κόσμου. Το ΚΚΕ έχασε την μισή εκλογική του δύναμη και κυριολεκτικά πάτωσε. Το κόμμα αυτό πληρώνει αφενός την πολιτική και ιδεολογία της ηγεσίας του, αλλά και την αδυναμία των μελών του να κατανοήσουν την περίοδο και τα καθήκοντά τους. Όποιος νομίζει ότι ο κόσμος που έφυγε από το ΚΚΕ θα γυρίσει πίσω σ’ αυτό, αυταπατάται. Έσπασε τα δεσμά μιας απίστευτης ιδεολογικής και πολιτικής μιζέριας, μιας διατεταγμένης ηττοπάθειας που έχει αναχθεί σε κορυφαίο δόγμα της ηγεσία του. Τι μας είπε η κ. Παπαρήγα για το εκλογικό αποτέλεσμα; Ότι φταίει ο κόσμος που δεν την ψήφισε. Φρόντισε μάλιστα να χαρίσει όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο και να προδικάσει ότι η μάχη χάθηκε επειδή η ίδια και το κόμμα της καταποντίστηκαν. Ούτε ίχνος αυτοκριτικής, ούτε ίχνος αίσθησης της πραγματικότητας. Τι να πει κανείς. Ότι σπέρνεις, αυτό θερίζεις. Όλα τα άλλα είναι απλά δικαιολογίες.

Με τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε. Το δυστύχημα είναι ότι μέσα στο ΚΚΕ κυρίως και εν μέρει στον ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαραμίζονται αγωνιστές που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά στο λαϊκό κίνημα αυτήν την εποχή. Αρκεί να λυτρωθούν από το αλάθητο του Πάπα που ισχύει σ' αυτούς τους χώρους και να προσεγγίσουν την επιστήμη των κοινωνικών αγώνων μέσα από την συναναστροφή τους με τον απλό κόσμο και όχι μέσα από παρωχημένα εγχειρίδια "επαναστατικής θεωρίας" της κακιάς συμφοράς.

16 Ιουνίου 2012

Έκτακτη Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ.



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Τις τελευταίες ημέρες πριν από τις εκλογές της 17ης του Ιούνη ζούμε ένα πρωτοφανές στα παγκόσμια ιστορικά χρονικά μπαράζ δηλώσεων και παρεμβάσεων στα εσωτερικά μας από ξένους πολιτικούς και μέσα μαζικής ενημέρωσης, που αποτελούν όχι απλά ωμό εκβιασμό προς τους Έλληνες πολίτες που καλούνται να αποφασίσουν για τη κυβέρνηση της δικής τους χώρας, αλλά αποτελούν ύψιστη πράξη προσβολής της Εθνικής μας Αξιοπρέπειας και καταδεικνύουν ότι μας θεωρούν μάζα ανθρώπων, αποκλειστικά υπό δική τους ιδιοκτησία, νομή και κατοχή και όχι έθνος και λαό ανεξάρτητο, κυρίαρχο και αξιοπρεπή.
Όταν εμείς ως Ε.Πα.Μ. πρώτοι μιλήσαμε για ξένη κατοχή και ότι ήδη με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου, ο αγώνας του Ελληνικού Λαού προσέλαβε χαρακτηριστικά Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα, κάποιοι μας χαμογέλασαν ειρωνικά, κάποιοι μας είπαν ότι υπερβάλουμε και κάποιοι τρίτοι μας αποκάλεσαν ακραίους.
Τώρα τι έχουν να μας πουν όλοι αυτοί παρακολουθώντας τις «αποκλειστικές» δηλώσεις του νέου Γάλλου Προέδρου στο χουντοκάναλο του Μπόμπολα και του Βαρδινογιάννη; Τι έχουν να μας πουν διαβάζοντας την σημερινή εμετική πρόσκληση προς τους Έλληνες του δημοσιογραφικού οργάνου της γερμανικής χρηματιστικής ελίτ (FTD);
Για ποια δημοκρατική Ευρώπη εξακολουθούν να μας μιλούν;
Για ποιες υποχρεώσεις μας προς τους εταίρους, μας καλούν; Όταν μάλιστα και στον τελευταίο αφελή είναι πλέον προφανές πως το σκληρό νόμισμα και το χρέος που αυτό δημιουργεί, χρησιμοποιείται ως το απόλυτο πρόσχημα για τη χωρίς καμιά αντίσταση αποικιοποίηση μιας ολόκληρης χώρας και τον εξανδραποδισμό ενός ολόκληρου λαού;
Ελληνίδες, Έλληνες, Ψηλά το κεφάλι! Μαζί με την μεθοδικά επιχειρούμενη εξαχρείωση του λαού μας, προσβάλλεται ξεδιάντροπα και η Τιμή και η Αξιοπρέπειά μας, ως Λαός και ως Έθνος!"
Ας είναι λοιπόν η ψήφος όλων μας ένα βροντερό ΟΧΙ ισάξιο εκείνου του Οκτώβρη του 1940!
Όχι, Δεν θα Περάσει ο Φασισμός, οποιαδήποτε μορφή κι αν εξέλαβε από τότε!
Και η Δευτέρα 18 του Ιούνη του 2012, ας μας βρει όλους ενωμένους και αποφασισμένους για τις δύσκολες ημέρες που θα ακολουθήσουν.
Μόνο με τη πιο πλατειά Συσπείρωση, την Ενότητα, την Αλληλεγγύη μεταξύ όλων των πολιτών, σε κάθε σπίτι, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη και χωριό θα γίνει δυνατή η αντιμετώπιση της λαίλαπας που μας επιφυλάσσουν και πρόκειται να ακολουθήσει, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος.

ΛΑΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΠΟΤΕ ΝΙΚΗΜΕΝΟΣ

Αθήνα, Ιούνης 2012
Η Πολιτική Γραμματεία του Ε.Πα.Μ.

7 Ιουνίου 2012

Δελτίο Τύπου του Ε.ΠΑ.Μ. για τους τραμπουκισμούς βουλευτών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


ΤΟ ΕΠΑΜ καλεί σε συστράτευση κατά του φασισμού που στόχο έχει να αποπροσανατολίσει και να διχάσει την ελληνική κοινωνία.

 Η έκρηξη βίας από στέλεχος της Χρυσής Αυγής, κατά της κ. Λ. Κανέλλη, στελέχους του ΚΚΕ, και της κ. Ρ. Δούρου, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, "στον αέρα" τηλεοπτικού προγράμματος, δεν μπορεί παρά να προκαλεί ερωτήματα για την σκοπιμότητα εκείνων που με την ένοχη σιωπή τους, όλο αυτό το διάστημα κατά το οποίο το φαινόμενο του φασισμού κερδίζει έδαφος στη χώρα, προστάτευαν το συγκεκριμένο χώρο στο όνομα της Δημοκρατίας και της ισονομίας στην έκφραση! Νομιμοποιώντας έτσι ένα μηχανισμό τραμπούκων - ναζιστών, γνωστών για τις σχέσεις τους με τον υπόκοσμο και το παρακράτος, ο οποίος πριν και μετά τις εκλογές ξεχωρίζει για τις οργανωμένες και άνανδρες επιθέσεις του.

Είναι τουλάχιστον υποκριτική η έκπληξη που νιώθουν ορισμένα ΜΜΕ και μέρος του πολιτικού κόσμου για την σκοτεινή και βίαιη πλευρά του κ. Κασιδιάρη και των ομοίων του, για τα δικαιώματα των οποίων κόπτονταν μέχρι πρότινος, βάζοντας ζήτημα ίσης μεταχείρισης προβολής και διαλόγου με ανθρώπους η δράση των οποίων έχει ως στόχο την κατάλυση των πολιτικών ελευθεριών, των κοινωνικών αγώνων, της διαφορετικότητας, της ίδιας της Δημοκρατίας.

Στην αρένα της τηλεθέασης και της σκοπιμότητας, όπως έχουν καταντήσει τα ΜΜΕ, ο ρόλος της Χρυσής Αυγής ήταν εξαρχής προκαθορισμένος: Να προσφέρει θέαμα βίας και άνανδρου προπηλακισμού για να ικανοποιήσει τα πιο χυδαία και σκοτεινά ένστικτα του όχλου. Γιατί όχλο θέλουν τον λαό και όχι συνειδητούς πολίτες έτοιμους να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους, τη δημοκρατία και την εθνική τους αξιοπρέπεια.

Ο Ελληνικός λαός πρέπει να αντιληφθεί ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι σύμμαχος στους κοινωνικούς αγώνες, για δικαιοσύνη, ευημερία και κατάργηση όλων των ληστρικών συμφωνιών με το ΔΝΤ και την ΕΕ που έχουν υπογράψει οι ελληνικές κυβερνήσεις. Αλλά μια ευρεία και πολύ επικίνδυνη επιχείρηση που προωθείται προσεκτικά, σε όλη την Ευρώπη, με στόχο τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από τα πραγματικά προβλήματα, όπως την επιβολή πολιτικών άγριας λιτότητας, της κατάργησης δημοκρατικών κεκτημένων, καθώς και τον διχασμό της κοινωνίας προς το συμφέρον της οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) από την πρώτη στιγμή, που αντιλήφθηκε το μέγεθος που λαμβάνει η εκτροφή του φασισμού στην ελληνική κοινωνία, έχει ξεκαθαρίσει ότι είναι απέναντι και αλληλέγγυα με όποιον άλλον φορέα, κόμμα, σχηματισμό και πολίτη νιώθει πως δεν υπάρχει η πολυτέλεια χρόνου ώστε να παραμένουμε απαθείς στην οργανωμένη αναβάθμιση του φασισμού. Όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε απάντηση και να στείλουμε ηχηρό μήνυμα ότι το έργο αυτό της ανόδου του φασισμού σε μια Ευρώπη που μαστίζεται από οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση, το έχουμε δει στο παρελθόν, γνωρίζουμε τις τραγικές συνέπειες του, ο ελληνικός λαός έχει πληρώσει με αίμα τέτοιες επιλογές, και για αυτό θα γίνουμε ανάχωμα στα σχέδια εκείνων των νοσηρών εγκεφάλων που θέλουν να αναστήσουν το αυγό του φιδιού για να σωθούν από την λαϊκή ετυμηγορία και να μη πληρώσουν για τα πάσης φύσεως εγκλήματά τους κατά του λαού.

Από το Γραφείο Τύπου του ΕΠΑΜ

3 Ιουνίου 2012

Το Χωνί - Αποκάλυψη ΣΟΚ!


Για τα επεισόδια εναντίον μεταναστών στο Βασιλικό



ΤΟ ΕΠΑΜ ΧΑΛΚΙΔΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ:

Όλα τα παρόντα προβλήματα του Ελληνικού λαού είναι προϊόν των ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ.

Ένοχοι είναι εκείνοι που κύριο μέλημά τους είναι ο αποπροσανατολισμός των Ελλήνων από την αναγνώριση και την  τιμωρία των πραγματικών εγκληματιών, που κλέβουν τις ζωές μας και δολοφονούν το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας.

Ένοχοι είναι  εκείνοι που υπογράφουν συνθήκες ικανές να μετατρέψουν τη χώρα μας σε χωματερή ψυχών κάθε καταγωγής.

Ένοχοι είναι εκείνοι που προωθούν το διχασμό του λαού μας, που ενοχοποιούν τον πατριωτισμό των Ελλήνων και στρέφουν μερίδα του σε εθνικιστικές συμπεριφορές, εναντίον συνανθρώπων μας.

Μας πούλησαν και θα μας ξαναπουλήσουν πολλές φορές μέχρι τον τελικό αφανισμό μας.

Ο πατριωτισμός, σε αντίθεση με τον εθνικισμό, δεν αποτελεί εμπόδιο στις σχέσεις των λαών, ούτε στην προκοπή κάθε κοινωνίας-έθνους. Αποτελεί βασικό ΚΑΘΗΚΟΝ κάθε Έλληνα-Ελληνίδας και δεν μπορεί να καπηλευτεί από καμία οργάνωση.

ΟΛΟΣ Ο ΛΑΟΣ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ

ΔΕ ΣΠΑΤΑΛΑΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΜΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ

ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟΙ:

·         ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ
·         ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΧΩΝ
·         ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
·         ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ
·         ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
·         ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ